PEDİATRİK RESÜSİTASYON ( Çocuklarda İleri Yaşam Desteği)

Çocuklarda İleri Yaşam Desteği:

Entübasyon solunum yollarının devamlılığı için gerekli. 

Entübasyonda 4 yaşa kadar düz laryngoskop kaşığı kullanılır. 

Entübasyon tübü:

8 yaşa kadar kafsız tüp kullanılır. (çap: yaş/4)+3.5

8 yaş üstü kaflı tüp kullanılır. (Çap:yaş/4)+4

Veya çocuğun küçük parmağı ya da dış burun deliği kadar.

Dama yolu 90 saniyede ya da 5 denemede açılamıyorsa intraosseöz yol denenmeli.

Eğer entübe ise damar yolu açılamassa bazı ilaçlar endotrekal yoldan verilebilir.

 ELVAN: Epinefrin, Lidokain, Vazopressin, Atropin, Naloksan,

Asla endotrakeal yolla kalsiyum ve Na HCO3 verilemez.

Hiçbir zaman damar yolu kadar güvenli değil.

Adrenalin İV dozun 10 katı olmalı ve 5 cc SF ile sulandırılmalı,

 Atropin , lidokain 2-3 katı olmalı.

 İlaç verilince ardından 5 kere solutulmalı.

CPR da en önemi ilaç oksijendir,  temel amaç yeterli oksijenlenmenin  ve dolaşımın sağlanmasıdır.

Hipotansif durumda ya da şokta İV sıvı tedavisi gerekir. 20 cc / kg  SF ya da Ringerli Laktat.

Gerekirse tekrarlanır, 40-60 cc / kg a kadar çıkılır.

DEFİBRİLASYON:

Çocuklarda optimun defibrilasyon dozu tam bilinmemekedir.

Eldeki veriler 2-4 J/kg dozla başlamayı uygun görür. 2 J/kg doz etkisiz kalırsa 4 J/kg a çıkılır. Gene başarısız olursa bu doz devam edilir. 

Başarısız olursa hipoksi , hipotermi , asidoz düşünülmelidir. 

İkinci şok etkisiz kalırsa adrenalin, üçüncü şok etkisi kalırsa amiodaron, lidokain kullanılmalı.

İlk defibrilasyon uygulamasından sonra hemen 5 döngü CPR yapılır.

Defibrilatörlerin çoğu erişkin içindir 13 cmlik elektrod. Bebeklerde 1 yaş ( 10 kg) a kadar 4.5 cm, çocuklarda 8-10 cm çapında olmalı.

 Her  zaman jelli kaşık kullanılmalıdır. 

Kaşıklara güçlü basılmalıdır.

Kaşıkların yerleştirilmesinde iki yaklaşım vardır, anterolateral ve anteroposter

Anterolateral: 
Kaşıkların biri (apex) sol 4.-5. interkostal aralığa midaxiller hatta, diğeri(sternum) sağ  sternum kenarında 2.-3. interkostal aralığa yerleştirilir.

Anteroposterior;
Kaşıklardandan biri sağda sternum üstüne, diğeri sol skapula ve vertabra arasına yerleştirilir.

CRP DA KULLANILAN İLAÇ DOZLARI:

ADRENALİN: Kardiyak arrestte IV / IO / ET uygulanır.

 CPR da çocuk dozu: 0.01 mg/kg (1: 10.000’lik=0.1 ml/kg= 1 dz/kg) İV/İO olarak uygulanır.

Endotrakeal tüp ile : 0.1 mg/kg (1: 1.000’lik=0.1 ml/kg = 1 dz/kg ) + SF = 3-5 ml

1/10.000’lik solüsyon elde etmek için sulandırma:

1: 1.000 lik  ( 1/1 lik = 1 mg/ml.)  10 cc SF ' e tamamlanır.

1/2 lik (0.5 mg / ml.) 5 cc SF' e tamamlanır.

1/4  lük ( 0.25 mg/ml) 2.5 cc SF ' e tamamlanır.

Adrenalin dozu 3-5 dakikada bir tekrarlanabilir.

 Asla NaHCO3 ile birlikte verilmez.

ATROPİN: İV 0.02 mg/kg. doz 0.1 mg dan az olmamalı. Bir defada verilecek max doz 0.5 mg (ergende 1 mg)

Günlük total doz çocukta 1 mg, ergende 2 mg.

KALSIYUM: Arrestte rutin yeri yok. Hıpokalsemi, hiperkalemi de kullanılır. %10 Ca glukonat 1cc/kg , Ca klorur 0.2 mg/kg.

GLUKOZ: Hipoglisemi varsa % 10 DX 5-10 cc / kg IV bolus.

NaHCO3: uzamış kardiyak arrest durumunda düşünülmeli.

1 mEq/kg . piyasadaki % 8.4 lük solusyondan 1 ml / kg .

Yenidoğanda yarı yarıya dilue edilip % 4.2 lik solusyon elde edilmeli.

Kardiyak arreste uzamış canlandırma girişiminde 10 dakikada bir uygulamalı.

AMİODARON: 5 mg/kg.

 LİDOKAİN: 1 mg/kg .

ADENOZİN: İlk doz 0.1 mg/kg İV (hızlı) (maks. 6 mg)

İlk doz etki etmesse  0.2 mg/kg İV (hızlı) (maks. 12 mg)

Adenozin hızlı puşe ile verilmeli. Ardından 5cc SF ile bolus yapılmalı. Hastada nefes almada zorluk, göğüs sıkışması ve baş dönmesi gibi etkiler  görülebilir, geçicidir.