Çocuklarda
İleri Yaşam Desteği:
Entübasyon solunum yollarının devamlılığı için gerekli.
Entübasyonda 4 yaşa kadar düz laryngoskop kaşığı kullanılır.
Entübasyon tübü:
8 yaşa kadar kafsız tüp kullanılır. (çap: yaş/4)+3.5
8 yaş üstü kaflı tüp kullanılır. (Çap:yaş/4)+4
Veya çocuğun küçük parmağı ya da dış burun deliği kadar.
Dama yolu 90 saniyede ya da 5 denemede açılamıyorsa intraosseöz
yol denenmeli.
Eğer entübe ise damar yolu açılamassa bazı ilaçlar endotrekal
yoldan verilebilir.
ELVAN: Epinefrin, Lidokain, Vazopressin, Atropin, Naloksan,
Asla endotrakeal yolla kalsiyum ve Na HCO3 verilemez.
Hiçbir zaman damar yolu kadar güvenli değil.
Adrenalin İV dozun 10 katı olmalı ve 5 cc SF ile sulandırılmalı,
Atropin , lidokain 2-3 katı olmalı.
İlaç verilince ardından 5 kere solutulmalı.
CPR da en önemi ilaç oksijendir, temel amaç yeterli
oksijenlenmenin ve dolaşımın sağlanmasıdır.
Hipotansif durumda ya da şokta İV sıvı tedavisi gerekir. 20 cc /
kg SF ya da Ringerli Laktat.
Gerekirse tekrarlanır, 40-60 cc / kg a kadar çıkılır.
DEFİBRİLASYON:
Çocuklarda optimun defibrilasyon dozu tam bilinmemekedir.
Eldeki veriler 2-4 J/kg dozla başlamayı uygun görür. 2 J/kg doz
etkisiz kalırsa 4 J/kg a çıkılır. Gene başarısız olursa bu doz devam
edilir.
Başarısız olursa hipoksi , hipotermi , asidoz
düşünülmelidir.
İkinci şok etkisiz kalırsa adrenalin, üçüncü şok etkisi kalırsa
amiodaron, lidokain kullanılmalı.
İlk defibrilasyon uygulamasından sonra hemen 5 döngü CPR yapılır.
Defibrilatörlerin çoğu erişkin içindir 13 cmlik elektrod.
Bebeklerde 1 yaş ( 10 kg) a kadar 4.5 cm, çocuklarda 8-10 cm çapında olmalı.
Her zaman jelli kaşık kullanılmalıdır.
Kaşıklara güçlü basılmalıdır.
Kaşıkların yerleştirilmesinde iki yaklaşım
vardır, anterolateral ve anteroposter
Anterolateral:
Kaşıkların biri (apex) sol 4.-5. interkostal aralığa midaxiller hatta, diğeri(sternum) sağ sternum kenarında 2.-3. interkostal aralığa yerleştirilir.
Anteroposterior;
Kaşıklardandan biri sağda sternum üstüne, diğeri sol skapula ve vertabra arasına yerleştirilir.
CRP DA KULLANILAN İLAÇ
DOZLARI:
ADRENALİN: Kardiyak
arrestte IV / IO / ET uygulanır.
CPR da çocuk dozu:
0.01 mg/kg (1: 10.000’lik=0.1 ml/kg= 1 dz/kg) İV/İO olarak uygulanır.
Endotrakeal tüp ile :
0.1 mg/kg (1: 1.000’lik=0.1 ml/kg = 1 dz/kg ) + SF = 3-5 ml
1/10.000’lik solüsyon
elde etmek için sulandırma:
1: 1.000 lik ( 1/1
lik = 1 mg/ml.) 10 cc SF ' e tamamlanır.
1/2 lik (0.5 mg / ml.) 5
cc SF' e tamamlanır.
1/4 lük ( 0.25
mg/ml) 2.5 cc SF ' e tamamlanır.
Adrenalin dozu 3-5
dakikada bir tekrarlanabilir.
Asla NaHCO3 ile
birlikte verilmez.
ATROPİN: İV 0.02 mg/kg. doz
0.1 mg dan az olmamalı. Bir defada verilecek max doz 0.5 mg (ergende 1 mg)
Günlük total doz çocukta
1 mg, ergende 2 mg.
KALSIYUM: Arrestte rutin yeri
yok. Hıpokalsemi, hiperkalemi de kullanılır. %10 Ca glukonat 1cc/kg , Ca klorur
0.2 mg/kg.
GLUKOZ: Hipoglisemi varsa % 10
DX 5-10 cc / kg IV bolus.
NaHCO3: uzamış kardiyak arrest
durumunda düşünülmeli.
1 mEq/kg . piyasadaki %
8.4 lük solusyondan 1 ml / kg .
Yenidoğanda yarı yarıya
dilue edilip % 4.2 lik solusyon elde edilmeli.
Kardiyak arreste uzamış
canlandırma girişiminde 10 dakikada bir uygulamalı.
AMİODARON: 5 mg/kg.
LİDOKAİN: 1
mg/kg .
ADENOZİN: İlk doz 0.1 mg/kg İV
(hızlı) (maks. 6 mg)
İlk doz etki etmesse
0.2 mg/kg İV (hızlı) (maks. 12 mg)
Adenozin hızlı puşe ile
verilmeli. Ardından 5cc SF ile bolus yapılmalı. Hastada nefes almada zorluk,
göğüs sıkışması ve baş dönmesi gibi etkiler görülebilir, geçicidir.
