EBV

EBV’nin enfeksiyöz mononükleozdan sonra aylar sürebilen uzun periyotlarda farengial atılımı bildirilmiştir

Bağışık kişilerin yaklaşık %15-20’si az miktarda EBV’yi herhangi bir dönemde tükrüklerinde ekskrete etmektedir
 İmmün baskılanmış kişilerde bu oran %50.dir

Tükürük ve boğaz salgıları ile yakın temasla, kan yoluyla ve bunlarla kontamine eşyalarla bulaşır.

Çoğu kişi hastalığı asemptomatik geçirir ve virüs konakçıda ömür boyu kalır. ,

EBV’nin neden olduğu enfeksiyonlar, enfeksiyöz mononükleoz (EMN) gibi kendini sınırlayan benign bir hastalıktan, hemofagositik sendrom veya epitel-lenfoid hücre kökenli malinitelerin yer aldığı geniş bir spektrum gösterir .

Enfeksiyöz mononükleozis hastalarında en sık başvuru bulgusunun boğaz ağrısı, eksüdatif tonsillit ve 5 günden uzun süren ateştir.

Uzun süren ateşe eşlik eden lenfadenopati ve dalak büyüklüğü olguların yaklaşık yarısında vardır.

Laboratuvar bulgularından lenfositoz en sık görülen bulgusudur.

Makulopapuler döküntür bazı yayınlarda %3– 20 oranında görülür, antibiyotik kullanımı sonrasında ise %3–60 oranında saptanır.

lökosit sayısı normal olmasına rağmen klinik bulgularla birlikte lenfositoz ve atipik lenfosit tespit edilen olgularda EBV enfeksiyonu düşünülmelidir

KC enzimi aminotransferaz  hastaların %80’inde yükselebilir.

Tanıda en sık kullanılan EBV VCA IgM ve  IgG  pozitifliğidir.

 Tanı için EBV VCA IgM pozitifliği akut tanıda değerlidir.

Akut infeksiyonda EBV VCA IgG, IgM ve EA antikorları pozitif, EBNA antikorları negatiftir.

Akut dönemin başlamasından dört hafta sonra VCA IgM kaybolur, VCA IgG ise ömür boyu serumda pozitif tespit edilir.

 Anti VCA IgG ve EBNA yaşam boyu kalıcıdır ve kronik virüs taşıyıcılığının bir göstergesidir.