çocuklarda CPR

Bebek ve çocuklar uyaranlara yanıtsız, solumuyor veya gasping yapıyorsa, sağlık çalışanları 10 sn içinde nabız alamazlarsa veya nabzı değerlendiremezlerse veya “kalp atımı 60/dk altında, yeterli solutma ve oksijenizasyona rağmen dolaşım bozukluğu bulguları devam ediyorsa” kalp masajına başlanmalıdır.
Dolaşım bozukluğu ile birlikte olan bradikardide de (60/dk altı) kalp masajı endikasyonu olmasının nedeni bozulmuş dolaşımla birlikte yetersiz kalp atımının, birazdan kalp durmasının gerçekleşeceğinin göstergesi olmasıdır.

 Bu durumda 30 sn.lik süre ile %100 O2 verilerek uygulanan balon maske ile solutma sonucunda bradikardi ve dolaşım yetersizliği devam ediyorsa yetersiz dolaşıma göğüs basısı ile destek vermek zorunlu hale gelmektedir.

  Göğüs basısı iki meme başını birleştiren çizginin hemen altına ve göğüs ön arka çapının 1/3’ü kadar derinlikte, bebek ve çocukta en az 100/dk hızında uygulanır. Ksifoide bası yapılmamalıdır. Göğüs basısının etkinliği, arteriyel nabızların (brakiyal, karotid, femoral) palpe edilmesi ile anlaşılır

Yüksek kalitede kardiyopulmoner resüsitasyon için göğüs basılarında dikkat edilecek temel noktalar şunlardır:

 * Göğüs basıları kuvvetli yapılmalıdır. Etkili göğüs basısı için göğüs ön-arka çapının en az 1/3’ü kadar bası uygulanmalıdır. Bu da bebekler için 4 cm, çocuklar için 5 cm derinliğinde olmalıdır.
* Göğüs basıları hızlı yapılmalıdır. Dakikadaki göğüs bası sayısı en az 100 olmalı, fakat 120’yide geçmemelidir.
 * Her bası sonrasında göğüsün kalkmasına izin verilmelidir. Böylece kalbin venöz doluşu sağlanmış olacaktır.
* Göğüs basılarına mümkün olduğunca ara verilmemeli
* Uygulayıcı her 2 dk’da bir değişmeli
*  Aşırı solutmaktan kaçınılmalıdır.

Hastada ileri havayolu (entübasyon veya kombitüp/laringeyal-maske ile havayolu gibi…) elde edildikten sonra solutma esnasında göğüs basısına ara verilmesine gerek yoktur.
Göğüs basısı dakikada en az 100, en fazla 120 olacak şekilde yapılmalı ve solutma ise dakikada 8-10 olacak şekilde uygulanmalıdır.

Kalp masajı gerektirmeyen, sadece solunum yetmezliği olan süt çocuğu ve çocuklarda solunum hızı: 12-20/dk (yaklaşık 3-5 saniyede bir solunum), erişkinlerde ise 10-12 solunum/dk (yaklaşık her 5-6 saniyede bir solunum) olmalıdır. Hiperventilasyondan kaçınılmalıdır.

Kaflı trakeal tüpler bebek ve çocuklarda güvenli ve etkilidir.

* Kaflı trakeal tüp iç çapı:

#  Bebeklerde (  ≥3,5 kg ve  <1 yaş)=  3,0 mm

 # 1-2 yaş arasındaki çocuklarda = 3,5 mm

#2 yaşından sonra =  (yaş/4) + 3,5     formülü hesaplanmalıdır.

  Kaflı trakeal tüp kaf basıncı 20 mmHg’yı geçmemelidir.

** Kafsız trakeal tüp seçiminde, kaflı trakeal tüpte belirtilen yaş ve formüle göre 0,5 mm büyük boyutta tüp seçilmelidir.

 Entübasyon esnasında hesaplanan trakeal tüpün 0,5 mm daha küçük veya büyük olanı da hazır bulundurulmalıdır.



 Trakeal tüpün ilerletilme mesafesi (ağız köşesinden midtrakeaya kadar):

 >2 YAŞ (cm) =  [Yaş (yıl)] / 2) +  12 veya  3 x trakeyal tüp iç çapı .


Pediatrik resüsitasyonda kardiyak arrest sonrası kendiliğinden dolaşım sağlandığında yüksek konsantrasyonda oksijenin vereceği hasarın önlenmesi için, satürasyon > %94 olacak şekilde oksijen konsantrasyonu azaltılmalı ve en kısa sürede nemlendirilmiş oksijen kullanılmalıdır.

DEFİBRİLASYON:

Bebek ve çocuklarda ventriküler fibrilasyon ya da nabızsız ventriküler taşikardide uygulanacak defibrilasyon başlangıç enerji dozu 2 J/kg seçilebilir.
 Tekrar dozlarında 4 joule/kg’dan (en yüksek 10 J/kg veya erişkin dozu) daha yüksek dozlar, özellikle bifazik defibrilatör kullanıldığında güvenli ve etkili olabilir.

Senkronize kardiyoversiyon, taşiaritmisi olan (SVT, nabızlı VT, atriyal flatter), kardiyovasküler yönden bozulmuş zayıf perfüzyon, hipotansiyon veya kalp yetersizliği olan hastalara uygulanır. Uygulanacak ilk doz 0,5-1 J/kg’dır.
Eğer ilk uygulamadan sonra taşikardi hala devam ediyorsa doz 2 J/kg’a çıkartılır.
 Elektif uygulamalarda hastalara sedasyon/analjezi sağlanmalıdır.

 Şok tedavisine dirençli veya tekrarlayan ventriküler fibrilasyon ve nabızsız ventriküler taşikardi tedavisinde ilk tercih amiodaron (5mg/kg yarım saatlik infüzyon) yoksa lidokain (1 mg/kg yavas infüzyon) düşünülebilir.


Otomatik eksternal defibrilatörler (OED) 1 yaşından büyük çocuklarda güvenle ve başarı ile kullanılabilir.
1-8 yaş arası hastalarda çocukluk dönemine uygun doz (50 J) verebilen cihazlar kullanılmalıdır. Eğer çocukluk dönemine uygun doz verebilen OED cihazı veya manual defibrilatör yoksa o zaman erişkin tip OED cihazları kullanılabilir.
 OED’nin 1 yaşın altında kullanımı ile ilgili olgu bildirimleri bulunmaktadır. Ancak rutin kullanımı için veriler yetersizdir.