çocuklarda LAP a yaklaşım

Çocuklarda 1 cm.den büyük lenf nodu büyümüş kabul edilir.

 Servikal bölgede 1 cm’den; aksiller bölgede 1 cm’den, inguinal bölgede ise 1.5 cm’den , mediastende 1.5 cm, abdomende 2cm.den daha büyük lenf bezlerinin palpe edilmesi durumunda lenfadenopatiden bahsedilir.

Yenidoğan döneminde LAP görüldüğünde ise TORCH akla gelmeli..

SÇ da küçük occipital ve postaurikuler LAP sıktır.

2-5 yas çocuklarını çoğunda servikal lenf nodları palpe edilir.

Adölesanlardaki LAP larda  malignite olasılığı artar. Malignite olasılığı yaşla beraber artmaktadır

Tbc nin endemik olduğu yerde >2cm servikal bölgede antibiyotiğe cevapsız LAP ta %25 Tbc tanısı alır.

Lokalize LAP:

 Servikal bölge LAP inda viral ÜSYE, GAS tonsillit, EBV, viral döküntülü hastalıklar, rubella, eritema enfeksiyosum, toksoplazmosis, HIV, ağız içi enfeksiyonlar, Kawasaki hastalığı, otoimmun hastalıklar, tularemi, tüberküloz, kedi tırmığı hastalığı ve  maligniteler düşünülür. Maligniteler içinde lenfomalar başta gelir.

Aksiller bölgede ise süt çocuklarında BCG-itis, büyük çocuklarda lenfomalar, kedi tırmığı hastalığı, süpüratif lenfadenitler aklak gelir.

 İnguinal bölgede ise özellikle süt çocuğunda perine bölgesine bakılmalı , bez dermatiti değerlendirilmelidir.

Generalize LAP: 

malignite, enfeksiyon, otoimmun hastalıklar akla gelir.

Karın içinde paraaortik  LAP  malignite yönünden incelenmelidir.

 Mezenter LAP ta 2  cm den büyük ise ve sebat ediyorsa yine malignite bakılmalıdır. 

Supraklavikuler LAP=malignite

Çift tarafli ve <2cm ve paket yapmamış , yumuşak LAP genelde viral .

Tek taraflı, >2cm, sıcak, hassas, eritemli genelde bakteriel.

Ancak multipl bezelye buyukluğunde occipital LAP bazen ALL de de görülebilir.

Tanıda başlangıç olarak , tam kan sayımı, ürik ait, LDH, kalsiyum gibi biokimya, CRP, sedim, EBV , CMV, PPD ve Akciğer grafisi istenir. 

Öykü ve fizik muayenede spesifik bir hastalık varsa ona yönelik testler istenir, boğaz kültürü gibi, gerekirse ultrason , periferik yayma yapılır.

Malignite açısından riskli durumlar:

*Supraklavikuler, alt servikal LAP

*Semptomsuz , sert, fikse, paket yapmış LAP,

*2cm den büyük, 2 haftalık antibiyotik tedavisine cevapsız LAP

*Sistemik semptomlar, 1 haftadan uzun süren ateş, gece terlemesi, %10 dan fazla tartı kaybı

*Anormal göğüs grafisi

*Anormal tam kan sayımı,

*Tedaviye rağmen yüksek akut faz reaktanları,

2 yaşından büyük çocuklarda epitroklear, supraklavikuler, post.auriculer, suboccipital, popliteal LAP anormal kabul edilir.

3 cm’den büyük lenf bezleri malignite açısından daha risklidir.

Tedavide :

 1.kuşak sefalosporin ya da amoksilin/klavunat verilir.

2 cm den küçük servikal LAP enfeksiyon bulgusu yok ve malignite düşündürmüyorsa 10-14 gözlemlenir. 

Küçülmesse tam kan sayımı, sedim, CRP, EBV, CMV, HIV bakılır ve antibiyotik başlanır...

2cm den büyükse ek olarak PPD ve Akciğer grafisi istenir. 

4.haftanın sonunda küçülme yoksa biyopsi yaplır.

Ultrason bulguları:

Ultrasonografide lenf bezinin uzun aksının, kısa aksa olan oranı 2’ nin altında ise malginite yönünden patolojik kabul edilmelidir. Yani malign hücre infiltrasyonlarında lenf bezinin fizyolojik olan ovoid yapısı kaybolur. 

Hiler ekojenite kaybı , silinmiş ,incelmiş hilus.

Hiler vaskülarite kaybı, heterojen, kaotik bir vasküler yapı malignite lehinedir.

 Vaskülarite malignitelerde hiler bölgelerde azalır, periferde artar, kaotik bir görünüm alır.

vasküler direnç artmıştır.

Lenfadenopati bölgesinde ağrı varsa, ateş eşlik ediyorsa çocuğun yaşı da 5 yaş altında ise bu sıklıkla akut lenfadenittir.

 İltihaplı bölge sıcak ve ağrılıdır. Etkenler sıklıkla  S. aureus, S. pyogenes tir, anaeroblar  da etken olabilir. 

Yaşı küçük, ateşi yüksek, bakteriyemi bulguları olan vakalar hastanede yatırılarak izlenmelidir. 

Tedavide ampisilin sulbaktam, sefuroksim gibi gram pozitif etkenlere ağırlıkla etki eden antibiyotikler tercih edilir.